Private Collectieve Woningbouw: een postsuburbaan perspectief
De private hoogbouw in Vlaanderen schoot kort, maar krachtig de hoogte in, zowel in de binnenstad als aan de rand. Los van de exacte locatie maakt deze productie deel van een suburbane productielogica. De collectieve private woningbouw nam een specifiek segment van de markt voor zich dat rechtstreeks in verband staat met de gesubsidieerde productie van eengezinswoningen. Net zoals bij de suburbane woonontwikkeling is er bij de private collectieve woningbouwproductie een gebrek aan aandacht voor collectieve voorzieningen, collectief onderhoud en beheer. Woningbouw die historisch vanuit een productieperspectief werden gemaakt, moeten vandaag dan ook vanuit een reproductie perspectief worden herdacht.
Michiel Dehaene (1971) is hoofddocent stedenbouw aan de vakgroep Architectuur en Stedenbouw, Universiteit Gent waar hij stadsanalyse en stadsontwerp doceert. Zijn onderzoek richt zich op de historische ontwikkeling van verspreide verstedelijking enerzijds en op de herontwikkeling van de erfenis van suburbanisering en verspreidde ontwikkeling anderzijds. Hij is lid van de jury stadsvernieuwingsprojecten van het Vlaamse Stedenbeleid.
Lezing om 9.15 uur tijdens de expert day 'energetische renovatie van appartementsblokken'
