Hitte-eilandeffect
Het hitte-eilandeffect in de bouw verwijst naar het fenomeen waarbij stedelijke gebieden aanzienlijk warmer worden dan het omringende platteland. Dit wordt veroorzaakt door de manier waarop bebouwde omgevingen warmte absorberen, vasthouden en weer uitstralen.
Factoren die bijdragen aan dit effect zijn onder andere het gebruik van donkere, warmte-absorberende materialen zoals asfalt en beton, het gebrek aan vegetatie die verkoeling kan bieden door verdamping en schaduw, en de warmte die vrijkomt door menselijke activiteiten zoals verkeer, airconditioning en industriële processen. Bovendien zorgen dichte bebouwing en smalle straten ervoor dat warmte minder gemakkelijk kan ontsnappen, wat de temperatuurstijging versterkt.
Om het hitte-eilandeffect te verminderen, worden in de bouwsector maatregelen genomen zoals het toepassen van lichte en reflecterende materialen, het aanleggen van groendaken en gevelbegroeiing, het integreren van meer bomen en waterpartijen in stadsplanning, en het verbeteren van de luchtcirculatie door slim ontwerp van gebouwen en straten.